کد مطلب:275231 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:234

وظیفه ما نسبت به آن حضرت در زمان غیبت
حال كه امام مادر پسر پرده غیبت بسر می برند - وظیفه ما نسبت به آن وجود مقدس چه می باشد. در این رابطه چندین امر بیان می شود.

1- محزون شدن

چون دست ما به دامان وصال آن جناب نرسیده و چشممان به نور جمالش منور نمی باشد سزاوار است از این جهت محزون و اندوهناك شویم و در عشق این محبوب بی نظیر خود سوخته و چنین ناله سر دهیم



[ صفحه 74]



عزیز علی ان اری الخلق و لا تری بر من گران است كه مردم را ببینم و تو دیده - نشوی و از تو آوازی و نه رازی نشنوم، بر من گران است كه بلا بر تو احاطه كند نه بر من، و از من ناله و نه شكوه ای به تو نرسد، به فدای تو شوم ای پنهانی كه از میان ما بیرون نباشی، جانم فدای تو ای دور شده ای كه از ما دوری نگرفتی، جانم فدایت ای كسی كه آرزوی هر مشتاق و آرزومندی باشی كه تو را یاد كند و ناله از دل سر دهد. تا آخر دعای ندبه كه وضعش به همین منظور است پس اولین - وظیفه ما اندوهگین شدن است.

2- انتظار فرج

دیگر وظیفه ما در غیبت حضرت انتظار فرج



[ صفحه 75]



است. كه در روایات است افضل العباده انتظار الفرج بهترین عبادت انتظار فرج است. حال ببینیم انتظار فرج یعنی چه؟ انتظار فرج این نیست كه انسان دست روی دست بگذارد و همه كارهای اصلاحی را به عهده امام زمان گذاشته بگوید: امام می آید كارها را اصلاح می كند، و احیانا امر به معروف و نهی از منكر و دیگر واجبات را كنار گذاشته به امید امام بنشیند. نه این چنین انتظاری ویران گر است بلكه انسان باید به تمام وظایف دینی خود عمل كرده ایمان كامل و عمل صالح را هدف خود قرار دهد تا آنكه وعده الهی بوسیله حضرت مهدی عج محقق شده شامل حال



[ صفحه 76]



او نیز گردد. زیرا كه خداوند به مومنان و شایسته كاران وعده داده است كه آنان را جانشین روی زمین قرار داده، دینی را كه برای آنها آن را پسندیده است مستقر سازد و دوران خوف آنان را تبدیل به دوران امنیت نماید تا آن كه بدون ترس و واهمه خدای خویش را بپرستند و چیزی را در عبادت شریك حق نسازند كسی كه چنین انتظاری داشته باشد این انتظار در حقش انتظار سازنده ای خواهد بود كه در كتاب قیام و انقلاب حضرت مهدی ع از دیدگاه فلسفه تاریخ [1] تحت عنوان دو گونه



[ صفحه 77]



انتظار می خوانیم انتظار فرج و آرزو و امید و دل بستن به آینده دو گونه است انتظاری كه سازنده و نگاه دارنده است، تعهد آور است. نیرو آفرین و تحرك بخش است، بر گونه ای است كه می تواند نوعی عبادت و حق پرستی شمرده شود و انتظاری كه گناه است ویران گر است، اسارت بخش است، فلج كننده است، و نوعی اباحیگری باید محسوب گردد. بعد در كتاب مذكور برای توضیح مطلب تحولات تاریخی را بررسی كرده و در آخر مطلب با عنوان دو نوع انتظار انتظار ویرانگر و انتظار سازنده به اتمام می رساند.

3- دعا كردن

وظیفه ما است كه برای حضرت دعا كرده و طلب



[ صفحه 78]



ظهورش را از درگاه ایزدی خواهان باشیم. دعاهای وارده در این مقام بسیار است كه معرو فترین آنها این دعاست. اللهم كن لولیك الحجه بن الحسن صلواتك علیه و علی آبائه فی هذه الساعه و فی كل ساعه ولیا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسكنه ارضك طوعا و تمتعه فیها طویلا



[ صفحه 79]



یعنی خدایا بوده باش برای ولیت حجه بن الحسن صلواتت بر او و بر پدران او در این ساعت و در هر ساعت سرپرست نگهدار و پیشوا و یاور و راهنما و دیده بان. تا تسلط كامل دهی او را در زمین خود با رغبت مردم و بهره دهی او را مدت طولانی.

4- صدقه دادن

انسان همان طور كه برای خود صدقه می دهد باید برای آن كسی كه جان او از جان خودش ارزنده تر است نیز بطریق اولی صدقه داده و حفظ وجود امام عصر خود را از خدا بخواهد.



[ صفحه 80]



5- حج رفتن یا كسی را به حج فرستادن به نیابت از آن حضرت. رسم است كه انسان برای كسی را كه به او عشق می ورزد همچون پدر و مادر، زیارت و حجی را نیابه - انجام دهد. این عمل برای یگانه معشوق ما امام زمان نیز جایز است. چون این عمل در میان شیعیان در قدیم مرسوم بوده و امام نیز در قضیه ای این عمل را تقریر نموده اند.

6- برخاستن از برای تعظیم هنگام برده شدن اسم حضرت خصوصا كلمه قائم كه از ایستادن مشتق است و ما هم هنگام شنیدن این اسم می ایستیم.

7- چون امام ما غایب می باشند شناختن و در



[ صفحه 81]



خطش بودن دشوار است از این رو لازم است برای استقامت خود دعا كنیم. در این زمینه نیز دعاهائی وجود دارد كه از آن جمله است دعائی كه امام صادق (ع) به زراره تعلیم نموده است كه اگر درك كردی آن زمان را پس بخوان این دعا را. اللهم عرفنی نفسك فانك ان لم تعرفنی نفسك لم اعرف نبیك اللهم عرفنی رسولك فانك ان لم تعرفنی رسولك لم اعرف حجتك



[ صفحه 82]



اللهم عرفنی حجتك فانك ان لم تعرفنی حجتك ضللت عن دینی خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من معرفی نكنی پیامبرت را نمی شناسم. خدایا پیامبر و فرستاده خود را بمن معرفی نما، چون اگر رسولت را به من معرفی ننمائی حجتت را نمی شناسم. خدایا حجتت را به من بشناسان، پس بدرستی كه اگر حجتت را به من معرفی نكنی از دینم گمراه خواهم شد.

8- یاری خوستن از حضرت در موقع سختیها و شدائد و بلاهائی كه به ما روی می آورد. چون خود حضرت در توقیت كه به شیخ مفید فرستادند فرموده اند كه ما به بلائی كه به شما می رسد معرفت داشته عالم به خبرهای شما هستیم و چیزی از علم ما پنهان نخواهد شد.



[ صفحه 85]




[1] نويسنده اين كتاب استاد شهيد مرتضي مطهري مي باشد.